Bulbophyllum mirum

J. J. Smith 1906
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Dendrobieae
Podplemię: Bulbophyllinae

 

Foto: © Grażyna Siemińska. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Bulbophyllum mirum

Synonim: Cirrhopetalum mirum (J. J. Smith) Schlechter, Rhytionanthos mirum (J.J.Smith) Garay, Hamer & Siegrist 1994 

Występowanie:

Sumatra, Jawa, Bali i Borneo. Roślina wzorcowa została pobrana na Zachodniej Sumatrze w pobliżu Padang Panjang. Na Jawie spotyka się je tylko we wschodniej części wyspy, gdzie są dość popularne, na wysokościach 1200-1500 m, na górze Mt. Arjuno powyżej Tretes i na górze Mt. Dworowati powyżej Pujon. Choć są doniesienia o ich występowaniu na Bali i na Borneo, to jednak brak szczegółów dotyczących lokalizacji i wysokości siedlisk naturalnych.   

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 27°C i 9°C.
Średnia wilgotność waha się od 50% w zimie do 80% latem.
Opady od 20 mm w lutym do 302 mm w lipcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 21,7/12,8°C w styczniu do 23,3/14,4°C w kwietniu.
Okres kwitnienia: Może kwitnąć prawie cały rok.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to mały sympodialny epifit o przyrostach rozmieszczonych na kłączu co 1,7-3,0 cm.  

Pseudobulwy/łodyga:

Pseudobulwy mają ok. 1,9 cm długości i 1,2 cm średnicy. Są one krótkie, jajowate, mają 4 wyraźne, ale tępe krawędzie i są koloru oliwkowo-zielonego. 

Liście:

Pojedynczy owalny do podłużnego liść wyrasta z wierzchołka każdej pseudobulwy. Jest gruby, mięsisty, twardy, a przy podstawie silnie zwężony i tworzy bardzo krótką, podłużnie złożoną szypułkę liściową. Liście są ciemnozielone, ale gdy są młode mają fioletowe kropki.  

Kwiatostan:

Ma długość do 3 cm. Krótki kwiatostan wyrasta z podstawy pseudobulwy. Kwiaty wyrastają na krótkiej szypułkowatej zalążni na wierzchołku pędu kwiatowego. 

Kwiaty:

W każdym kwiatostanie zawsze występują 2 kwiaty ułożone tak, że ich podstawy tworzą kąt 90°. Kwiaty są różowe z małymi czerwonymi kropkami, a przy podstawie mają wystające, białe "bokobrody". Wysunięte do przodu płatki okółka zewnętrznego nie rozpościerają się, mają do 3,4 cm długości i 0,5 cm szerokości. Szeroko-jajowaty płatek grzbietowy, mający 2-3 malutkie ząbki przy wierzchołku, jest biały na spodniej stronie, a na wierzchniej ma szkarłatne plamki. Ma około 1,3 cm długości i 0,9 cm szerokości i głęboką kieszonkę na wypukłej stronie, co nadaje mu charakterystyczny wygląd czapki z daszkiem. Wydłużone zewnętrzne boczne płatki mają nierówne boki. Są one wąskie przy podstawie, rozszerzone w środku po jednej stronie, po czym przy wierzchołku ponownie zwężają się. Górne brzegi są połączone i tworzą rurkę, za wyjątkiem części przy podstawie kwiatu. Są one różowe, z gęsto rozmieszczonymi szkarłatnymi plamkami, mają 3,4 cm długości i 0,65 cm szerokości po rozłożeniu. Małe, mięsiste płatki okółka wewnętrznego są prawie okrągłe i mają ok. 0,15 cm długości i 0,175 cm szerokości. Są one białawe, ale mają 7 podłużnych purpurowych prążków oraz wzdłuż brzegów mają około 17 bardzo ruchliwych, podobnych do "bokobrodów" przydatków około 0,5 cm długości i 0,04 cm szerokości. Te przydatki są przy podstawie szkarłatne, a białe na wierzchołkach. Warżka jest podłużna do jajowatej w pobliżu podstawy, natomiast jej wierzchołkowa połowa jest wąsko trójkątna. Ma ona ok. 0,4 cm długości, 0,2 cm szerokości i na ogół jest żółta z drobniutkimi szkarłatnymi kropkami. Dość gruby prętosłup ma ok. 0,45 cm długości i jest bocznie spłaszczony. Jest biały z niewielkimi szkarłatnymi zabarwieniami.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

Podobna w ciągu całego roku - średnia temperatura dnia wynosi 21-23°C, średnia temperatura nocy 13-14°C, z amplitudą wahań dobowych 7-9°C. Jeżeli dysponujemy chłodzącym nawilżaczem powietrza, to w okresie lata storczyk ten będzie prawdopodobnie rósł lepiej umieszczony blisko wylotu zimnego, wilgotnego powietrza.   

Światło:

12000-23000 luksów. Światło powinno być przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. 

Podlewanie:

Na wschodzie wyspy Jawa opady są obfite przez większość roku, ale w okresie 2-3 miesięcy zimowych ich ilość jest niewielka. W siedliskach na zachodniej Sumatrze nie ma pory suchej. Rośliny należy często podlewać w okresie intensywnego wzrostu, lecz należy zapewnić doskonały drenaż by podłoże wokół korzeni nigdy nie było stęchłe i rozmokłe.  

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu. 

Podłoże:

Rośliny dobrze rosną zamocowane na kawałkach paproci drzewiastej lub korka, o ile można im zapewnić wysoką wilgotność, co w okresie lata wymaga codziennego podlewania. W okresie wyjątkowo gorącej i suchej pogody zamocowane rośliny mogą wymagać nawet kilkukrotnego podlewania w ciągu dnia. Ponieważ utrzymanie wysokiej wilgotności dla zamontowanych roślin może być trudne, można je uprawiać w koszykach przy zastosowaniu luźnego, przewiewnego podłoża, nie rozkładającego się za szybko, aby jak najrzadziej naruszać korzenie.  

Wilgotność powietrza:

70-80% latem i wczesną jesienią, obniżając się w zimie i na początku wiosny do 50-60%. Średnie te mogą być jednak wyższe w przypadku siedlisk położonych na większych wysokościach.  

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. W naturalnych siedliskach opady w zimie są niewielkie, ale ich ilość na większych wysokościach jest prawdopodobnie większa niż to podają dane klimatyczne. Dodatkowym źródłem wilgoci jest obficie występująca rosa oraz wieczorne mgły. Dlatego w zimie podlewanie uprawianych roślin powinno być ograniczone, lecz nie wolno pozwolić, aby pozostawały suche przez dłuższy czas. Nawożenie należy zredukować lub wyeliminować aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.